بررسی جداسازی امولسیون زایلین در آب به روش میدان الکتریکی غیر یکنواخت.

هر ساله در دنیا کارخانجات صنعتی حجم زیادی فاضلاب و مواد آلاینده تولید می کنند. بخش عظیمی از این فاضلاب ها را مواد روغنی و یا امولسیون های روغنی تشکیل می دهند. که وجود آنها در فاضلاب خروجی از یک کارخانه باعث تخریب محیط زیست شده و لذا باید روغن های موجود در فاضلاب حذف گردند. یکی از روش های حذف روغن از امولسیون های روغنی روش انعقاد الکتریکی است. از این تکنولوژی برای تصفیه پساب های روغنی صنایع پتروشیمی و پالایشگاهی و جداسازی آب و نمک موجود در نفت خام استفاده شده است. پدیده دای الکتروفورز به حرکت ذره خنثی که در اثر یک میدان الکتریکی غیر یکنواخت دارای بار شده است اطلاق می شود. اثر این میدان بوسیله مقدار ثابت دی الکتریک ذرات و محیط پیوسته کنترل می شود. بدین منظور از یک ظرف جداساز سه جداره با الکترود مسی و ترکیبات4،1،2،3 درصد حجمی زایلین در امولسیون استفاده شده است. سپس این امولسیون ها تحت تاثیر میدان های الکتریکی ac و pulse dc قرار داده شده اند و تاثیر عوامل مختلف از قبیل قطر ذرات، ولتاژ و محیط آبی و دما و پتانسیل زتا بر مقدار جداسازی بررسی شده است. نتایج نشان می دهد که بهترین درصد جداسازی روغن از امولسیون 89% برای امولسیون با غلظت روغن 2 درصد با ولتاژ 5400 ولت تحت میدان الکتریکی ac بوده است. آزمایشات نشان داد هرچه غلظت امولسیون بیشتر می شود قطر ذرات بزرگتر شده و پتانسیل زتا کاهش پیدا میکند و روند جداسازی با بیشتر شدن غلظت بهتر شده اما از غلظت 2% به بالاتر این روند جداسازی بیشتر نخواهد شد . شدت میدان الکتریکی با نسبت تغییر قطر ها تغییر می کند. یعنی هر چه نسبت قطر ها بزرگتر شود تاثیر شدت میدان کاهش یافته و در نتیجه راندمان جداسازی کمتر خواهد شد.